ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ κατά ΠΛΑΚΑΣ και βιταμίνη D

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ κατά ΠΛΑΚΑΣ και βιταμίνη D

Επίσης γνωστή ως πολλαπλή σκλήρυνση (multiple sclerosis) είναι μια χρόνια, αυτοάνοση, φλεγμονώδης και νευροεκφυλιστική νόσος του Κ.Ν.Σ. Εκτιμάται ότι από το 2008, 2,5 εκ. άτομα έχουν νοσήσει παγκοσμίως από την νόσο. Ονομάζεται ασθένεια των νέων, καθώς χτυπά κυρίως άτομα ηλικίας 25-35 χρόνων, στην πλειοψηφία γυναίκες. Συνιστά την κύρια αιτία αναπηρίας σήμερα.

Το 2008 ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) εκτίμησε ότι ο διάμεσος παγκόσμιος επιπολασμός της πολλαπλής σκλήρυνσης ήταν 30 περιστατικά ανά 100.000 άτομα. Ο επιπολασμός ποικίλλει σημαντικά σε περιοχές α) με χαμηλό επιπολασμό (Κ.Ασία, 5 περίπου περιστατικά ανά 100.000 άτομα), β) με υψηλό επιπολασμό (Αυστραλία, Καναδάς, ΗΠΑ και Ευρώπη με περισσότερα από 60 περιστατικά ανά 100.000 άτομα.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η μέση ηλικία εκδήλωσης της ασθένειας είναι τα 29 έτη (εύρος 25ο-32ο έτος ηλικίας). Η νόσος αρχικά εκδηλώνεται με υποτροπιάζουσα- διαλείπουσα μορφή που χαρακτηρίζεται από απρόβλεπτα οξέα επεισόδια νευρολογικών συμπτωμάτων (υποτροπές), τα οποία ακολουθούνται από περιόδους ύφεσης, κατά την διάρκεια των οποίων εμφανίζεται πλήρης ή μερική αποκατάσταση των βλαβών που προκλήθηκαν κατά την διάρκεια της υποτροπής. Μεταξύ των κρίσεων τα συμπτώματα μπορεί να εξαφανίζονται τελείως, ωστόσο προχωρώντας η νόσος θα επιφέρει μόνιμα νευρολογικά προβλήματα. Θα εμφανίσουν δηλαδή οι πάσχοντες σε ποσοστό 75% προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας σε διάστημα περίπου 25 ετών, η οποία χαρακτηρίζεται από σταδιακή αύξηση της αναπηρίας στο μεσοδιάστημα των υποτροπών και ακολούθως επιδείνωση της αναπηρίας.

 ΦΥΣΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια φλεγμονώδης διαταραχή, στην οποία η αυτοάνοση απάντηση με στόχο τις πρωτεΐνες της μυελίνης στο Κ.Ν.Σ. οδηγεί στην καταστροφή του ελύτρου της μυελίνης που περιβάλλει τους άξονες των νευρώνων. Οι αυτοάνοσες διεργασίες γίνονται από αυτοαντιδρώντα λεμφοκύτταρα που ενεργοποιούνται, πολλαπλασιάζονται και ωριμάζουν στους λεμφαδένες.

Στη συνέχεια, τα λεμφοκύτταρα αυτά περνούν στο αίμα και διαπερνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό προκαλώντας εντοπισμένη φλεγμονή, απομυελίνωση, γλοίωση και απώλεια των αξόνων. Οι παθολογικές αυτές μεταβολές που αποτυπώνονται στην μαγνητική τομογραφία ως βλάβες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), είναι τα σημεία αναφοράς της νόσου. Η ιστική βλάβη που προκαλείται από την φλεγμονή εκδηλώνεται στα πρώιμα στάδια της νόσου και μπορεί σε κάποιο βαθμό να αντισταθμιστεί με ενδογενείς μηχανισμούς αποκατάστασης, όπως είναι η επαναμυελίνωση και η επανανεύρωση. Παρ΄ όλα αυτά, όσο η ασθένεια επιδεινώνεται, οι διεργασίες αποκατάστασης του ΚΝΣ αρχίζουν να αποτυγχάνουν και η προοδευτική μη αναστρέψιμη νευροεκφύλιση οδηγεί σε αναπηρία.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ

 Η καταστροφή του ελύτρου της μυελίνης που περιβάλλει τους άξονες στα σημεία της βλάβης μπορεί τελικά να οδηγήσει σε διατομή των αξόνων και να διαταράξει τη μετάδοση των νευρικών ώσεων. Τα επανειλημένα φλεγμονώδη επεισόδια οδηγούν σε αθροιστική απώλεια των αξόνων, η οποία σχετίζεται με την εμφάνιση μόνιμης αναπηρίας. Στα πρώιμα στάδια της νόσου εμφανίζεται επαναμυελίνωση από τα ολιγοδενδροκύτταρα που παράγουν μυελίνη και έτσι έχουμε μια υποχώρηση της παθολογίας της νόσου. Με την επιδείνωση όμως της σκλήρυνσης κατά πλάκας η επαναμυελίνωση υποχωρεί, πιθανώς λόγω της εξάντλησης ή της ανεπαρκούς παραγωγής πρόδρομων ολιγοδενδροκυττάρων που θα μετατραπούν σε ώριμα και επαναμυελωτικά, το φορτίο της βλάβης αυξάνεται και έτσι έχουμε μόνιμη ιστική απώλεια η οποία αποτυπώνεται όπως είπαμε στη μαγνητική τομογραφία.

Το αθροιστικό αποτέλεσμα των νευροεκφυλιστικών αυτών μεταβολών είναι η προοδευτική, μη αναστρέψιμη ατροφία του εγκεφάλου, η οποία αποτελεί σύνηθες χαρακτηριστικό όλων των μορφών της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ο όγκος του εγκεφάλου αναμένεται ότι θα μειώνεται κατά

0,5 – 1,35 % ανά έτος. Συγκριτικά το ποσοστό αυτό στους υγιείς ενήλικες είναι της τάξεως του 0,1 – 0,4 %.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα συνήθη είναι κινητικά προβλήματα όπως η βάδιση και η ισορροπία, κόπωση, οπτική νευρίτιδα με συνακόλουθες οπτικές διαταραχές, προβλήματα στην ουροδόχο κύστη και στο έντερο και πόνος. Η πορεία των συμπτωμάτων έχει δύο βασικά στάδια: επεισόδια αιφνίδιας επιδείνωσης που διαρκούν από μερικές μέρες έως μήνες που ονομάζονται υποτροπές, ακολουθούμενα είτε με βελτίωση στο 85 % των περιπτώσεων, είτε με σταδιακή επιδείνωση με την πάροδο του χρόνου χωρίς περιόδους ανάκαμψης, στο 10-15 % των περιπτώσεων, ή επίσης με συνδυασμό αυτών των δύο περιπτώσεων. Οι υποτροπές συνήθως δεν είναι προβλέψιμες. Οι ιογενείς λοιμώξεις όπως το κοινό κρυολόγημα, η γρίππη και η γαστρεντερίτιδα αυξάνονται. Τ ο άγχος επίσης μπορεί να προκαλέσει κρίση. Η εγκυμοσύνη μειώνει τον κινδυνο της υποτροπής, αλλά μετά τον τοκετό ο κίνδυνος αυξάνεται.

ΑΙΤΙΑ

Τα αίτια της πολλαπλής σκλήρυνσης είναι άγνωστα. Πιστεύεται ότι μπορεί να προκληθεί από συνδυασμό περιβαλλοντικών και μολυσματικών παραγόντων και της γενετικής. Οι θεωρίες είναι πολλές, αλλά καμία δεν έχει αποδειχθεί. Η νόσος είναι πιο συνηθισμένη σε περιοχές μακριά από τον Ισημερινό και κυρίως στην Βόρεια Ευρώπη. Σαν εξήγηση εδώ έχει προταθεί η μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως που οδηγεί σε μειωμένη παραγωγή της βιταμίνης D. Για την επίδραση αυτής της βασικής βιταμίνης θα μιλήσω στο τέλος αυτού του άρθρου.

ΓΕΝΕΤΙΚΗ

Δεν θεωρείται κληρονομική νόσος, ωστόσο μια σειρά γενετικών παραλλαγών αυξάνει τον κίνδυνο. Σε περίπτωση που πάσχουν και οι δυο γονείς, έχει στατιστικά αποδειχθεί πως ο κίνδυνος για τα παιδιά είναι 10 φορές μεγαλύτερος από εκείνον του γενικού πληθυσμού. Ορθότερο θα ήταν να λέγαμε πως δεν ξέρουμε ακόμη τι κρύβει η γενετική σχετικά με την σκλήρυνση κατά πλάκας. Στην περίπτωση λόγου χάριν των μονοζυγωτικών διδύμων επηρεάζονται και τα δύο αδέλφια σε ποσοστό 30 %, ενώ οι ετεροζυγώτες σε ποσοστό 5 %. Συγκεκριμένα γονίδια που έχουν συνδεθεί με την πολλαπλή σκλήρυνση περιλαμβάνουν τις διαφορές στο αντιγόνο HLA των λευκοκυττάρων. Αυτή η περιοχή του HLA έχει ενοχοποιηθεί και για άλλες αυτοάνοσες νόσους όπως είναι ο διαβήτης τύπου I και ο ερυθηματώδης λύκος. Συνολικά έχει εκτιμηθεί ότι οι αλλαγές του HLA αναλογούν στο 20 έως 60 % της γενετικής προδιάθεσης. Οι σύγχρονες μέθοδοι γενετικής όπως είναι οι μελέτες σύνδεσης στο σύνολο του γονιδιώματος, έχουν ανακαλύψει 12 ακόμη γονίδια που αυξάνουν την πιθανότητα πολλαπλής σκλήρυνσης. Έχουν επίσης ενοχοποιηθεί ακόμη και μικρόβια σαν αίτιο για πολλαπλή σκλήρυνση, καθώς και ιοί όπως ο ιός του ΕΒ(Εpstein Barr), γνωστός σαν ιός της λοιμώδους μονοπυρηνώσεως.

ΑΛΛΑ

Το κάπνισμα επίσης όπως και το άγχος αποτελούν παράγοντες κινδύνου. Οι εργασιακές συνθήκες, οι τοξίνες, η πρόσληψη ορμονών. Και ασφαλώς η ΚΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

 Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι αντιμετώπισης με στόχο την αποκατάσταση της λειτουργίας μετά το επεισόδιο, καθώς και μέθοδοι για την πρόληψη νέων επεισοδίων και της αναπηρίας. Όπως συμβαίνει με κάθε ιατροφαρμακευτική αγωγή, τα φάρμακα που χορηγούνται στους πάσχοντες με πολλαπλή σκλήρυνση έχουν αρκετές παρενέργειες Για αυτούς τους λόγους πολλοί ασθενείς καταφεύγουν σε εναλλακτικές θεραπείες.

Ο ΡΟΛΟΣ της ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D

Όπως προανέφερα, πολλοί πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας και με δεδομένο ότι δεν παρατηρούν καμία ίαση της νόσου (οι θεραπείες αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και συχνά χωρίς επιτυχία), στρέφουν το βλέμα τους και τις ελπίδες τους σε εναλλακτικές θεραπείες. Εδώ θα αναφέρω ένα περιστατικό που μου συνέβη πριν από λίγο καιρό. Ήμουν καλεσμένος να μιλήσω με το ΔΣ του συλλόγου πασχόντων από πολλαπλή σκλήρυνση. Η συνάντηση έγινε στα γραφεία του συλλόγου που είναι στο παλιό αεροδρόμιο (Χασάνι), όπου κάποτε είχε την έδρα της η αμερικανική βάση, στο Ελληνικό. Τους μίλησα για το Γανόδερμα ή Reishi όπως αναφέρεται διεθνώς, και πώς αυτό μπορεί να τους βοηθήσει σαν συμπλήρωμα διατροφής. Τους παρέπεμψα και στην διεθνή βιβλιογραφία. Τους είπα επίσης πόσο πολύ θα τους βοηθούσε ένας συνδυασμός γανοδέρματος, βιταμίνης D και Ω3. Όταν τελείωσα, μου είπε μια κυρία ότι οι γιατροί τους ναι μεν τους επέτρεπαν να παίρνουν κάποια ''βότανα'' αν θέλουν, αρκεί αυτά ''να μην υπεισέρχονται στη βιοχημεία του οργανισμού''. Αφού έμεινα βουβός για λίγο από την απορία και την μεγάλη έκπληξη που ένοιωσα, εξήγησα ότι και μια γουλιά νερό να πιει ο άνθρωπος ή μια πολύ μικρή μπουκιά ψωμί ή μια κουταλιά του γλυκού γάλα να πιει, ή οτιδήποτε τέλος πάντων, αυτό το οτιδήποτε θα ''υπεισέλθει στην βιοχημεία του οργανισμού''. Ένζυμα θα ασχοληθούν με την διάσπασή του, τα θρεπτικά του συστατικά θα περάσουν στην κυκλοφορία του αίματος, τα υπόλοιπα θα οδηγηθούν προς τα έξω δια της εντερικής οδού, και τα λοιπά. Επίσης τους είπα ότι όταν ερωτούμε κάποιον για ένα θέμα, υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Αυτοί που γνωρίζουν αυτό το θέμα, και αυτοί που δεν το γνωρίζουν. Αυτοί που δεν γνωρίζουν, καλά θα κάνουν να πουν ''αυτό το πράγμα δεν το ξέρω''!

Όπως λέω σε κάθε ομιλία μου, και έχω κάνει πολλές και σε πολλά μέρη της Ελλάδας με θέμα τις φαρμακολογικές ιδιότητες του Γανοδέρματος, για το οποίο έχω συγγράψει το βιβλίο  ''ΓΑΝΟΔΕΡΜΑ το ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ'',         www.ganodermathemiraculous.com, δεν υπάρχει τίποτε πιο ηθικό και ωραίο από το να πει κανείς ''αυτό δεν το ξέρω''. Και τότε έχει την δυνατότητα να το μάθει. Γιατί κανείς δεν τα ξέρει όλα, και δηλώνοντας την άγνοια μας αυτή αμέσως μας ανοίγει η πόρτα της γνώσης, και μπορούμε αν θέλουμε να μάθουμε αυτό που μέχρι πριν από λίγο αγνοούσαμε. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως την παραπάνω παρότρυνση που μου ανέφερε η εν λόγω κυρία την έκανε πράγματι κάποιος γιατρός. Αλλά αν είναι έτσι, το θεωρώ απλά απαράδεκτο. Εκατοντάδες χιλιάδες εκλεκτών επιστημόνων στον κόσμο διεξάγουν σοβαρότατες μελέτες, σε πολλά πανεπιστήμια γίνονται έρευνες πάνω στους προγόνους των φαρμάκων που είναι τα βότανα. Αυτά άλλωστε εξελίχθηκαν και έδωσαν τα φάρμακα. Δισεκατομμύρια κόσμου χρησιμοποιούν διάφορες εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας με εξαιρετικά πολλές φορές αποτελέσματα. Αυτό είναι βέβαια ''αντιπαθές'' στην φαρμακοβιομηχανία, αλλά δεν θα ασχοληθούμε τώρα με αυτόν τον καημό. Θέλω να πω ότι ο ασθενής πρέπει να ενημερώνεται και να αφήνεται ελεύθερος να αποφασίζει. Έχει και αυτός λόγο, και μάλιστα τον πρώτο λόγο σαν πάσχων που είναι στην επιλογή της θεραπείας που θα ακολουθήσει. Και το γανόδερμα θα τον βοηθήσει και αυτό θα το δει πολύ σύντομα και μάλιστα με επιστημονικό τρόπο. Διότι θα παρατηρήσει να υποχωρούν τα συμπτώματα και οι υποτροπές. Με μια πληθώρα συστατικών, από το οργανικό γερμάνιο με την μέγιστη οξυγόνωση των νευρικών κυττάρων μέχρι τα τριτερπενοειδή που θα διεγείρουν τα ολιγοδενδροκύτταρα στην παραγωγή της μυελίνης για επαναμυελινοποίηση, την βιταμίνη D που περιέχει εν αφθονία, το γανόδερμα θα είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος σε αυτή τη μάχη ζωής που δίνουν αυτοί οι άνθρωποι, έχοντας αντίπαλο ακόμα και την πολιτεία που τους περικόπτει σημαντικό κομμάτι από τις θεραπείες τους.

Η βιταμίνη D παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Ερευνητές από το Multiple Sclerosis Society Cambridge Centre for Myelin Repair, αλλά και πολλοί άλλοι σε πολλές πανεπιστημιακές κλινικές (διαβάστε σχετικά), παρατήρησαν ότι οι υποδοχείς της βιταμίνης D συνδέονται με μια πρωτείνη που λέγεται RXR gamma receptor, γνωστή για την συμμετοχή της στην αποκατάσταση της μυελίνης. Με την προσθήκη βιταμίνης D σε εγκεφαλικά βλαστικά κύτταρα όπου ήταν παρούσες οι RXR πρωτείνες, διαπιστώθηκε ότι αυξάνεται ο ρυθμός παραγωγής των ολιγοδενδροκυττάρων, που έργο τους είναι η επαναμυελινοποίηση των κατεστραμμένων αξόνων των νεύρων του ΚΝΣ και του νωτιαίου μυελού.

Άλλη μελέτη που έγινε στο πανεπιστήμιο Jοhns Hopskins επιβεβαιώνει ότι η βιταμίνη D μπορεί είτε να προλάβει, είτε να μετριάσει τα συμπτώματα της νευροεκφυλιστικής πάθησης. Αυτή η έρευνα προήλθε από την παρατήρηση ότι σε χώρες που υπάρχει ελάχιστη ηλιοφάνεια και άρα έχουμε στον πληθυσμό ένδεια βιτ.D, έχουμε και αυξημένα κρούσματα με σκλήρυνση κατά πλάκας.

Αλλά το γεγονός ότι η χώρα μας έχει μεγάλη ηλιοφάνεια όλο τον χρόνο σχεδόν, μη μας εφησυχάζει. Σε μελέτη που έκανα πρόσφατα με το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο (Μάρτιος - Μάιος 2016), μετρήσαμε τα επίπεδα βιταμίνης D σε 26 εθελοντές. Στα 26 δείγματα βρέθηκαν 18 με επίπεδα πολύ χαμηλά, 5 χαμηλά και 3 μόλις που άγγιζαν τα φυσιολογικά όρια. Και στη χώρα μας λοιπόν υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό πληθυσμού που έχει πολύ χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D. Αυτό γίνεται για δύο λόγους. Πρώτον, για να σχηματισθεί η D στον οργανισμό μας, είναι απαραίτητη η ηλιακή ακτινοβολία. Δεκαπέντε με είκοσι λεπτά της ώρας φθάνουν ημερησίως για να καλύψουμε αυτήν την ανάγκη. Και το καλοκαίρι στη χώρα μας αυτό γίνεται, και μάλιστα υπέρ του δέοντος με τους γνωστούς κινδύνους να απειλούν την υγεία μας( βλέπε κακοήθες μελάνωμα). Το χειμώνα όμως ο πολύς κόσμος δεν το κάνει. Και επίσης είναι η κακή διατροφή που δυστυχώς κάνουμε οι περισσότεροι, και μάλιστα χωρίς να παίρνουμε συμπληρώματα, που σήμερα κρίνονται απαραίτητα, μιας και οι πρώτες ύλες με τις οποίες ετοιμάζουμε το καθημερινό μας πιάτο, είναι ποιοτικά απαράδεκτες. Να προσθέσω ότι μετά τις πρώτες εργαστηριακές μετρήσεις που έγιναν στους 26 εθελοντές (όλες γυναίκες), τους δόθηκε ειδική διατροφή βασισμένη σε μανιτάρια που ως γνωστό περιέχουν μεγάλες ποσότητες D. Μετά 2 μήνες παρατηρήθηκε αύξηση της βιταμίνης D στον ορό των εθελοντών από 18 έως και 82 % . ***

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ για την βιταμίνη D

Η βιταμίνη D είναι μια στεροειδής ορμόνη που συμμετέχει στην 

εντερική απορρόφηση του ασβεστίου και στη ρύθμιση της ομοιόστασης ασβεστίου-φωσφόρου. Βοηθά δηλαδή στην διατήρηση των επιπέδων ασβεστίου και φωσφόρου να είναι εντός φυσιολογικών ορίων. Η απορρόφηση του ασβεστίου έχει να κάνει με τον σχηματισμό και την διατήρηση ισχυρών και υγιών οστών καθώς και στην ενίσχυση της νευρομυικής λειτουργίας . Έχει σημαντικές επιπτώσεις σε όλα σχεδόν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Η ανεπάρκεια της D έχει συνδεθεί με ένα ευρύ φάσμα παθήσεων όπως είναι οι καρδιακές παθήσεις, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης και ο καρκίνος.

Η βιταμίνη D είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που συντίθεται στο δέρμα μετά από έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία. Ωστόσο, η έκθεση στον ήλιο μπορεί να επηρεασθεί από την εποχή του έτους, την ώρα της ημέρας, το γεωγραφικό πλάτος του τόπου που εκτιθέμεθα στον ήλιο, το τύπο του δέρματος, την χρήση αντιηλιακών και την ηλικία. Λιγότερο από το 10 % της βιταμίνης D προέρχεται από το φαγητό μας, κυρίως όταν αυτό δεν συμπληρώνεται με συμπληρώματα διατροφής.

Κάποια τρόφιμα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη D, όπως ο σολομός, το σκουμπρί και η ρέγκα, οι σαρδέλες και ο τόνος, τα γαλακτοκομικά, ο κρόκος των αυγών, το βοδινό συκώτι, και κυρίως τα μανιτάρια. Εδώ να αναφέρω ότι σε μελέτη που έγινε πρόσφατα βρέθηκε ότι η λήψη βιταμίνης D μαζί με χυμό πορτοκαλιού έδινε έως και πενταπλάσια επίπεδα στον ορό από την λήψη της βιταμίνης με γάλα.

Η καθημερινή έκθεση στον ήλιο για μερικά λεπτά είναι σε θέση να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού στη συγκεκριμένη βιταμίνη 15 – 20 λεπτά στο ηλιακό φως από τις 10 πμ μέχρι τις 2 μμ, χωρίς αντιηλιακό, 3 φορές την εβδομάδα είναι αρκετό χρονικό διάστημα ώστε να παράσχει στον οργανισμό μας την απαιτούμενη ποσότητα βιταμίνης D. Στο διάστημα αυτό ο οργανισμός μπορεί να παράξει 10.000 – 20.000 μονάδες (IU) βιταμίνης D. Ωστόσο πολλά άτομα δεν εκτίθενται στον ήλιο κατά τους χειμερινούς μήνες.

Είναι απαραίτητο λοιπόν να μετρήσουμε στον βιοπαθολόγο μας τα επίπεδα της D, (η εξέταση λέγεται ολική βιταμίνη D [25(OH)D]), ούτως ώστε να αποφύγουμε την ανεπάρκεια που θα μας οδηγήσει μαθηματικά σε σοβαρή νόσο. Χαμηλές συγκεντρώσεις D μπορεί να προκύψουν από ανεπαρκές ηλιακό φως, διαιτητική ανεπάρκεια, κακή απορρόφηση της βιταμίνης, ή διαταραχές στο μεταβολισμό της στερόλης στο ήπαρ. Για την ανίχνευση της ανεπάρκειας της βιταμίνης D δεν συνιστάται η μέτρηση της 1,25-διυδροξυβιταμίνης D, καθώς τα επίπεδα μπορεί να είναι παραπλανητικά φυσιολογικά σε ασθενείς με σημαντική ανεπάρκεια στη βιταμίνη.

Η παχυσαρκία εκτός των άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας προκαλεί όπως φαίνεται και ανεπάρκεια σε βιταμίνη D. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες προκύπτει ότι κάθε αύξηση κατά 10% στον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΒΜΙ), οδηγεί σε περαιτέρω πτώση κατά 4% της διαθέσιμης βιταμίνης D στον οργανισμό.

Τα άτομα που πρέπει να υποβάλλονται στον έλεγχο των επιπέδων της D, είναι άτομα με υποψία ανεπάρκειας (π.χ. άτομα με επίμονο, μη ειδικό μυοσκελετικό άλγος, ραχιτισμό, οστεομαλακία, οστεοπόρωση, χρόνια νεφρική νόσο, ηπατική ανεπάρκεια, σύνδρομα δυσαπορρόφησης, με υπερπαραθυρεοειδισμό). Επίσης εγκυμονούσες ή θηλάζουσες, ηλικιωμένοι ενήλικες με ιστορικό μη τραυματικών καταγμάτων, παχύσαρκοι, εσώκλειστοι στο σπίτι και βρέφη που θηλάζουν από μητέρες με ανεπάρκεια βιταμίνης D, άτομα που λαμβάνουν φάρμακα που σχετίζονται με μειωμένα

επίπεδα D, όπως αντιεπιληπτικά, γλυκοκορτικοειδή, αντιμυκητιασικά, χολεστυραμίνη, καθώς και ΟΛΟΙ οι πάσχοντες με πολλαπλή σκλήρυνση.

Φυσιολογικές τιμές βιταμίνης D σε ng/ml

KATAΣTAΣH ΕΥΡΟΣ ΤΙΜΩΝ 

Έλλειψη < 11.0

Ανεπάρκεια 11.0 - 29.00

Επάρκεια 30.0 – 100

Τοξίκωση > 100

** Σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα έχει παρατηρηθεί ότι το 33 % των εξεταζόμενων στα εργαστήρια Quest Diagnostics στις ΗΠΑ είχαν ανεπάρκεια βιταμίνης D, ενώ το 60 % είχαν είτε ελλιπή ή υποβέλτιστα επίπεδα. Στη χώρα μας, αν και ο ήλιος λάμπει στο γαλάζιο ουρανό μας 300 ημέρες τον χρόνο, η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών έχει ανεπάρκεια βιταμίνης D.

***ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΛΕΤΗ των ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ''In Vitro''

στην Ανάβυσσο Αττικής σε συνεργασία με το ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τσιώλης Γεράσιμος, Διδάκτωρ Βιοχημείας - Συγγραφέας

ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ

Εύλογο το ερώτημα μιας και πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τα βότανα αλλά και τα συμπληρώματα διατροφής.

Η χρήση των φυτών για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τόσο παλιά όσο και ο πολιτισμός και η πρώτη γραπτή αναφορά έρχεται από τους Σουμέριους το 2200 π.Χ.

Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Έλληνας Ιπποκράτης κατέγραψε 400 περίπου είδη βοτάνων των οποίων η χρήση ήταν γνωστή ήδη κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα. Εδώ  σημειώνω ότι ο μεγάλος αυτός επιστήμονας της Υγείας χρησιμοποιούσε ένα αφέψημα από φύλλα ιτιάς (salice) και το χορηγούσε σαν αντιφλεγμονώδες με μεγάλη επιτυχία στους πόνους του τοκετού, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, καθώς επίσης και σαν αντιπυρετικό. Όταν γνωστή φαρμακευτική εταιρία »ανακάλυψε» το 1899 την ασπιρίνη, που στη φαρμακευτική χημεία ορίζεται σαν ακετυλοσαλικυλικό οξύ (salice), απλά μετέφερε την ιτιά του Ιπποκράτη στο εμπόριο. Και μάλιστα απέκρυψε για κάποια χρόνια την ύπαρξή της, γιατί μέχρι τότε πουλιόταν ελεύθερα από τα φαρμακεία της εποχής η μορφίνη, που είχε φανατικούς χρήστες λόγω της αποτελεσματικότητάς της σαν αναλγητικό αλλά και λόγω κυρίως της εξάρτησης που προκαλούσε. Κανείς χρήστης δεν ήθελε να σταματήσει την μορφίνη και έτσι άργησε αρκετά να επικρατήσει η ασπιρίνη στην παγκόσμια αγορά. Έκτοτε η ασπιρίνη υπήρξε και είναι ακόμη το δημοφιλέστερο φάρμακο μέχρι σήμερα χάρις και στην αντιαιμοπεταλιακή της δράση (αντιθρομβωτική). Εδώ πρέπει εμφαντικά να πούμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Ιπποκράτη.

Ο Διοσκουρίδης τον 1ο π.Χ. Αιώνα συνέγραψε ένα εγχειρίδιο Φαρμακευτικής Βοτανικής όπου αναφέρει περί τα 600 βότανα, έργο που ήταν η βάση για πολλές μεταγενέστερες έρευνες.

Ο Κλαύδιος Γαληνός (129 – 199 μ.Χ.) ήταν ο δεύτερος σπουδαιότερος γιατρός της αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη. Τα πολυσύνθετα φαρμακευτικά του σκευάσματα είναι γνωστά στην παγκόσμια βιβλιογραφία ως ''Γαληνικά'' και πολλά χρησιμοποιούνται σήμερα. Αρκεί να κάνετε μια ερώτηση στον φαρμακοποιό σας για να το διαπιστώσετε.

Η επιστήμη της Φαρμακογνωσίας διδάσκεται στις φαρμακευτικές σχολές των πανεπιστημίων όλου του κόσμου. Αποτελεί μάλιστα την βάση μαζί με ένα κύκλο άλλων μαθημάτων (Ανατομία, Φυσιολογία και Βιοχημεία), για να πάει ο φοιτητής στο σπουδαίο μάθημα της Φαρμακολογίας. Η Φαρμακογνωσία ασχολείται με τα φαρμακευτικά φυτά και ζώα που περιέχουν δραστικές ουσίες, τις ονομαζόμενες Δρόγες, που είναι ικανές να θεραπεύσουν τον άνθρωπο. Είναι δηλαδή φάρμακα. Άλλωστε τα φάρμακα προήλθαν από τα βότανα. Αναπτύχθηκαν διάφορες τεχνικές ούτως ώστε οι δραστικές ουσίες των βοτάνων να πάρουν μια τελική μορφή που να κάνει εφικτή κι εύκολη την χορήγησή τους στον άνθρωπο. Έτσι δημιουργήθηκαν τα εκχυλίσματα, τα βάμματα, οι αλοιφές, τα σιρόπια, τα υπόθετα και οι ενέσιμες μορφές. Εδώ έπαιξε και παίζει τον σπουδαίο της ρόλο η Φαρμακευτική Τεχνογνωσία. Βεβαίως σήμερα υπάρχει πλήθος αξιόλογων επιστημονικών εργαστηρίων που ανακαλύπτουν σημαντικότατα για την υγεία του ανθρώπου φάρμακα. Αυτό όμως δεν αναιρεί κατ’ ουδένα τρόπο τη σημασία των βοτάνων στην θεραπεία πολλών ασθενειών, δρώντας είτε από μόνα τους, είτε συνεργώντας με συγκεκριμένα φάρμακα, με εξαιρετικά για τον ασθενή αποτελέσματα. Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα της επικεφαλίδας αυτού του άρθρου είναι αυτονόητη. Τα βότανα και η βοτανοθεραπεία χαίρει της εκτίμησης όλης της επιστημονικής κοινότητας. Οι επιστήμονες, ακόμη και οι πιο δύσπιστοι, παρατηρώντας τα αποτελέσματα από διάφορες θεραπείες σε πανεπιστημιακές κλινικές, όχι μόνο αποδέχονται αλλά και ασχολούνται όλο και περισσότερο με τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων. Και ο λόγος είναι πολύ απλός. Τα βότανα δεν έχουν ή έχουν ελάχιστες παρενέργειες, δηλαδή όλες εκείνες τις ανεπιθύμητες ενέργειες που χαρακτηρίζουν αλλά και στιγματίζουν τα φάρμακα. Αρκεί μια ματιά στο ένθετο ενός κουτιού με φάρμακα για να καταλάβετε τι εννοώ.

Εδώ να τονίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια η Φαρμακολογία και ο τρόπος που διδάσκεται στα πανεπιστήμια θα πρέπει να αναθεωρηθεί, μιας και δεν είναι ο ενδεδειγμένος. Δεν μπορεί ο γιατρός να πληροφορείται τις δράσεις ενός φαρμάκου μόνο από τον ιατρικό επισκέπτη, που πολλές φορές είναι και άσχετος με τον χώρο, χωρίς ο ίδιος να είναι εξοπλισμένος έτσι που να μπορεί να κρίνει μόνος του. Αυτό το  γεγονός το οφείλουμε στην φαρμακοβιομηχανία που αρκετές φορές »χάνει» τον στόχο της, που δεν πρέπει να είναι άλλος από την βελτίωση της υγείας όλων μας, χάρις στον »διαβόητο» στόχο του κέρδους. Τα πανεπιστήμια, σαν οντότητες επιστημονικές και λίκνα της γνώσης που είναι, θα πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούν από κάθε είδος συναλλαγής με φορείς που στόχο έχουν μόνο το κέρδος. Γιατί στην Υγεία, δεν ταιριάζει η λέξη ΚΕΡΔΟΣ.

Σήμερα υπάρχει έντονη ή πολεμική  μεταξύ αυτών που γνωρίζουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων με αυτούς που δεν τις αποδέχονται. Ας αναλογισθούμε ότι πολλά από τα φάρμακα που καθημερινά χρησιμοποιούμε δεν είναι άλλο παρά βότανα. Η ασπιρίνη, το Digoxin (digitalis purpurea), το Lanoxin (digitalis lanata) τα οποία είναι παγκοσμίως διαδεδομένα σαν φαρμακοκινητικά γλυκοζίδια, κατάλληλα δηλαδή για την καρδιακή ανεπάρκεια, τα περισσότερα αντιβιοτικά που δεν είναι παρά συγγενείς της αμπικιλλίνης που με τη σειρά της είναι μια ημισυνθετική πενικιλλίνη η οποία είναι καθαρά δρόγη, και πληθώρα άλλων φαρμάκων. Έχω προσωπικά ακούσει ασθενή να ρωτά τον γιατρό του να του πει τη γνώμη του για κάποιο βότανο και αυτός να απαντά ''δεν ασχολούμαι με μαντζούνια''!… Μέσα σε αυτή του την έπαρση και την ασέβεια προς τον ασθενή, αναρωτήθηκε άραγε ο φουκαράς το πόσο βλάκας είναι;  Αναρωτήθηκε για την ανεπάρκεια που έχει όσον αφορά στις γνώσεις του στην φαρμακογνωσία και στην φαρμακολογία, μαθήματα σημαντικά για να μπορεί να ασκεί το επάγγελμά του; Νομίζω πως όχι!

Εδώ θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί γιατί να συμβαίνει αυτό ενώ θα έπρεπε να υπάρχει μια αγαστή συνεργασία μεταξύ των διαφωνούντων. Η απάντηση είναι σαφής και απλή. Όλα οφείλονται στην ύπαρξη της λεγόμενης ''πατέντας''. Η φαρμακοβιομηχανία ξοδεύοντας τεράστια ποσά στην έρευνα μπορεί και »πατεντάρει» το προϊόν της και έτσι μπορεί να το πουλήσει αυτή και μόνο και με αυτό τον τρόπο να πάρει πίσω πολλαπλάσια κέρδη. Τις περισσότερες μάλιστα φορές παίρνει ένα γνωστό ή άγνωστο βότανο και τροποποιώντας  τη χημική του δομή μπορεί και πατεντάρει την ''νέα εφεύρεση''. Τα βότανα όμως που απλόχερα μας χαρίζει η μάνα Φύση, δεν πατεντάρονται. Κανείς δεν μπορεί να πάρει π.χ. το χαμομήλι και να το μετατρέψει σε αφέψημα αποκλειστικά δικής του εκμετάλλευσης. Τουλάχιστον μέχρι αυτή την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο! Θα μου πείτε τώρα ''δεν πρέπει κάποιος που ερευνά και ξοδεύει να αμείβεται ;'' Βεβαίως, θα σας απαντήσω, αρκεί να μην έχει να κάνει με την Υγεία. Γιατί τότε μπαίνουμε στις γνωστές ατραπούς και στα θλιβερά αδιέξοδα που έχουν μετατρέψει τον ιερό χώρο για τον οποίο μόχθησε ο Ιπποκράτης και πολλοί άλλοι σε ''μαγαζάκι'' κέρδους. Και όπως προανέφερα, δεν ταιριάζει αυτή η λέξη στην Υγεία.

Άλλωστε, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι είναι οι ερευνητές  που ανακαλύπτουν τα πάντα. Δεν είναι σίγουρα ο βιομήχανος που παράγει την γνώση. Αυτός έχει επενδύσει τα κεφάλαια που απαιτούνται για την έρευνα. Εδώ βρίσκεται και η λύση. Ας γίνουν τα κράτη επενδυτές στο χώρο της Υγείας. Ή, επειδή δεν είναι στόχος μας να υποδείξουμε εμείς την λύση, ας »πετάξουμε το μπαλάκι» στους  ιθύνοντες πολιτικούς. Και αν μας απαντήσουν με τη γνωστή πολιτικάντικη ρήση ''και πού θα βρούμε τα λεφτά;'', ας τους απαντήσουμε όπως τους απάντησα κι εγώ τον Μάιο 2016 στο Δημαρχείο Αμαρουσίου με αφορμή την γιορτή για την παγκόσμια ημέρα υγείας που ήμουν εκ των ομιλητών. '' Να σας απαντήσω όπως μου έλεγε ο παππούς μου. Πού θα βρω τα λεφτά παππού;''

'' Να κόψεις το σβέρκο σου''!

 Τσιώλης Γεράσιμος

Διδάκτωρ Βιοχημείας

University of Bologna-Italy

Η ΔΡΑΣΗ Η ΤΟΥ ΓΑΝΟΔΕΡΜΑΤΟΣ

Πώς ενεργεί το Γανόδερμα

ΑΝΟΣΟΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Αρχίζοντας και έως τους 2 πρώτους μήνες

τα ενεργά συστατικά του GANODERMA lucidum (Gl), αρχίζουν να ρυθμίζουν όλες τις λειτουργίες του οργανισμού μας. Σε αυτό το στάδιο ήδη παρατηρούμε βελτίωση στο πεπτικό μας σύστημα (δυσκοιλιότητα και δυσπεψία υποχωρούν), και η ποιότητα του ύπνου μας είναι πολύ καλύτερη. Ξυπνάμε ξεκούραστοι και έχουμε περισσότερη ενέργεια.

ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ

Από τους 2 έως τους 7 μήνες

Σε αυτή την περίοδο παρατηρούμε στις βιοχημικές μας εξετάσεις βελτίωση όλων των δεικτών. Θα δούμε μείωση των επιπέδων σακχάρου, ουρικού οξέος, χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων, καθώς και της LDL-χοληστερίνης (η λεγόμενη και κακή χοληστερίνη), ενώ αυξάνεται η HDL-χοληστερίνη (η καλή). Οι τρανσαμινάσες (SGOT και SGPT), η γ-GT, η CPK και άλλα ηπατικά ένζυμα μειώνονται, όπως επίσης και η CRP. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι ο οργανισμός μας έχει αρχίσει την διαδικασία της ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ, της απομάκρυνσης δηλαδή των βλαβερών ουσιών που συσσωρεύονται μέσα μας και που απειλούν την υγεία μας. Γαλακτικό οξύ, ελεύθερο λίπος και νεκροί ιστοί απομακρύνονται. Αρχίζουμε και αισθανόμαστε πολύ καλύτερα από πριν.

Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΩΝ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Από τους 8 έως τους 12 μήνες

 Ο οργανισμός μας βοηθούμενος από τα βασικά συστατικά του Gl, έχει αρχίσει να ρυθμίζει όλες τις βασικές του λειτουργίες. Η διαφορά της κατάστασης της υγείας μας προς το καλύτερο είναι αισθητή αλλά και εμφανής. Έχουμε χάσει βάρος αν και δεν κάναμε κάποια ειδική διατροφή και έχουμε ομορφύνει. Το δέρμα μας λάμπει.

ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ

Από τους 12 έως τους 24 μήνες

 Η ενίσχυση του οργανισμού μας είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Ιώσεις όπως γρίπη, βρογχίτιδες, φαρυγγίτιδες, είναι πλέον πολύ σπάνιες. Δεν αισθανόμαστε κούραση έστω και αν δουλεύουμε ή ασκούμεθα περισσότερο απ΄ ότι στο παρελθόν. Η τροφοδοσία που μας χαρίζει το Gl με βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, β-γλυκάνες, τριτερπένια και οργανικό γερμάνιο μας έχει θωρακίσει και είμαστε πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε βλαπτικό για την υγεία μας παράγοντα.

ΜΕΓΙΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Μετά τα 3 χρόνια.

 Το Γανόδερμα διατηρεί τις λειτουργίες του οργανισμού μας σε άριστο επίπεδο. Είμαστε αλλά και αισθανόμαστε αυτό που λέμε ''άλλος άνθρωπος''. Έχει αποκατασταθεί η νεότητά μας και νοιώθουμε τα οφέλη αυτής της εξαιρετικής δράσης του Gl. Καταστάσεις δύσκολες που πιθανόν μας ταλαιπωρούσαν στο παρελθόν όπως χρόνιες αλλεργικές παθήσεις, εκζέματα, ψωριασική αρθρίτιδα, ρευματοπάθειες, ημικρανίες και άλλα σοβαρά νοσήματα έχουν θεραπευτεί ή βελτιωθεί τα μέγιστα.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΓΑΝΟΔΕΡΜΑ

 Εδώ θα τονίσω μια ακόμα δράση του Gl, η οποία δεν είναι φαρμακολογικού ενδιαφέροντος αλλά έχει, όσο και αν αυτό φαίνεται ''περίεργο'', φιλοσοφικό ενδιαφέρον.

Όσοι έχουμε γίνει καθημερινοί καταναλωτές αυτού του θαυματουργού πραγματικά μανιταριού, διαπιστώνουμε ότι έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής μας, η φιλοσοφία μας, ο τρόπος που σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Έχοντας αποκτήσει πολύ καλή κατάσταση υγείας και καθημερινή ευεξία και κέφι για ζωή, έχουμε εξοπλίσει και ψυχολογικά τον οργανισμό μας. Έχουμε γίνει καλύτεροι άνθρωποι. Βλέπουμε τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά. Και έχουμε ξαναρχίσει να εκτιμούμε και να αγαπούμε τον εαυτό μας. Πράγμα πολύ σημαντικό, γιατί αυτό μας οδηγεί στο να εκτιμούμε και να αγαπούμε και τους γύρω μας. Κάποιος που παίρνει καθημερινά Γανόδερμα και έχει δει τα οφέλη του, δεν μπορεί να παραβλέπει όλα αυτά που αφορούν στην υγεία του, π.χ. να είναι ανεξέλεγκτος χρήστης οινοπνεύματος ή και άλλων ουσιών. Δεν μπορεί να είναι παχύσαρκος την στιγμή που έχει διαπιστώσει ότι μπορεί και χάνει εύκολα βάρος. Δεν μπορεί να είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών, και εδώ θα ήθελα να παροτρύνω όλους εκείνους που παίρνουν ''ουσίες'', και αναφέρομαι και σε εκείνα τα ''απλά'' ηρεμιστικά τύπου βενζοδιαζεπίνες (Lexotanil, Tavor κ.λ.π.) και τα οποία προκαλούν ψυχική εξάρτηση (εθισμός), στο πρώτο κιόλας τρίμηνο της χρήσης τους να γνωρίσουν πόσο μπορούν να ωφεληθούν από το Γανόδερμα.

Ο ''χρήστης'' του Gl προσέχει τι τρώει και τι πίνει, χάνει βάρος, κόβει το κάπνισμα, ασκείται καθημερινά και όλα αυτά τα κάνει χωρίς κανένα κόπο ή άγχος, γιατί έχει ανακαλύψει και βάλει στη ζωή του κάτι πολύ μικρό αλλά και πολύ σημαντικό ταυτόχρονα. Το ΓΑΝΟΔΕΡΜΑ που του χαρίζει τόσα οφέλη, που δεν ρισκάρει να τα χάσει καθ' οιονδήποτε τρόπο.

Αυτό είναι το ''φιλοσοφικό'' ΔΩΡΟ που μας κάνει το Γανόδερμα. Γιατί εκτός από θεραπείες, μας χαρίζει και ΕΥΤΥΧΙΑ. Μια κατάσταση που εμείς και ο εαυτός μας είμαστε σε πλήρη αρμονία!

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΤΣΙΩΛΗΣ

Δρ Βιοχημείας και Επιστήμης της Διατροφής

Συγγραφέας του βιβλίου ''Γανόδερμα το θαυματουργό''

www.ganodermathemiraculous.com

University of Bologna-Italy

Ganopharm Hellas PC

Reishi Food Supplements

35 V.Sofias-10675-Athens

Attiki,Greece

tel.00 30 210 7235262

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΣΑΝ ΤΡΟΦΙΜΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΟ

Το μητρικό γάλα για ένα νεογνό είναι η πιο πλήρης τροφή; ΝΑΙ, πέρα για πέρα αληθινό.
Οπότε και το αγελαδινό γάλα είναι η πιο πλήρης τροφή για μικρούς και μεγάλους; OXI, είναι ένα μεγάλο ψέμα! Το αγελαδινό γάλα είναι ιδανικό για το μοσχάρι, αλλά όχι για το νεογνό του ανθρώπου, γιατί δεν περιέχει τα αναγκαία συστατικά που έχει ανάγκη το μωρό, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ
ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΓΕΛΑΔΙΝΟ ΓΑΛΑ
σε gr ανά 100 gr γάλακτος

Είδος γάλακτος       Πρωτείνες      Λιπίδια    Σάκχαρα
-------------------           ------------         --------      -----------
Πρωτόγαλα
(πρώτο μητρικό γάλα)   2,7                      2,0              5,0

Μητρικό γάλα
(μεταβατικό)                   1,6                      2,8              6,5

Μητρικό γάλα
(ώριμο)                             1,1                      3,2              7,0

Αγελαδινό γάλα             3,2                      3,7              4,8

** Πρωτόγαλα, 1-2 εβδομάδες μετά τον τοκετό
** Γάλα μεταβατικό, έως 2 εβδομάδες μετά τον τοκετό
** Γάλα ώριμο, μετά τις 2 πρώτες εβδομάδες από τον τοκετό
Το αγελαδινό γάλα, όπως φαίνεται στον πίνακα, σε σύγκριση με το μητρικό περιέχει λιγότερα σάκχαρα, πολλά περισσότερα λιπαρά και κυρίως τριπλάσιο αριθμό πρωτεϊνών.
Το αγελαδινό γάλα παράγεται για να τραφεί το μοσχάρι, που σε λίγες ώρες πρέπει να είναι ικανό να περπατήσει και να αναπτύξει την αναγκαία μυική μάζα. Η σωματική ανάπτυξη του μόσχου απαιτεί ακριβώς αυτή την ποσόστωση θρεπτικών συστατικών, ενώ το μωρό μας έχει ανάγκη να αναπτύξει πρωταρχικά το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (σάκχαρα), και να σεβαστεί διαφορετικούς ρυθμούς σωματικής ανάπτυξης.
Όσον αφορά τώρα στις πρωτεΐνες, στον παρακάτω πίνακα θα δούμε μια ποσοτική διαφορά μεγίστης σημασίας. Ενώ στο αγελαδινό γάλα οι καζεΐνες αποτελούν το 80% των πρωτεϊνών, στο μητρικό είναι μόλις το 35% των ολικών πρωτεϊνών.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΖΩΩΝ % σε πρωτεϊνική αξία  

ΘΗΛΑΣΤΙΚΟ                 ΚΑΖΕΙΝΕΣ                    ΟΡΟΠΡΩΤΕΙΝΕΣ
-----------------                --------------                  ----------------------

ΓΥΝΑΙΚΑ                                      35                                  65 
ΑΓΕΛΑΔΑ                                     80                                  20 
ΠΡΟΒΑΤΟ                                    84                                  16
ΚΑΤΣΙΚΑ                                      84                                  16
ΓΑΙΔΟΥΡΑ                                    33                                  67
ΒΟΔΙ                                               60                                 40

Οι καζεΐνες πήζουν στο όξινο περιβάλλον του στομάχου και σχηματίζουν σύμπλοκα, που πολύ δύσκολα θα διασπασθούν από τα πρωτεολυτικά ένζυμα του νεογνού. Πράγματι η φύση προβλέπει στο πρωτόγαλα μια χαμηλή ποσόστωση πρωτεϊνών γύρω στο 2,7%, όπου οι καζεΐνες είναι σχεδόν μηδενικές, ενώ στο ώριμο μητρικό γάλα ανεβαίνουν στο 35% των πρωτεϊνών, οι οποίες συνολικά πέφτουν στο 1%. Αντίθετη είναι η κατάσταση όσον αφορά στις οροπρωτεϊνες. Με άλλα λόγια το μητρικό γάλα είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο της αγελάδας, της κατσίκας, του πρόβατου και του βοδιού, ενώ είναι σχετικά ίδιο με το γάλα της γαϊδούρας.
Μεταξύ των οροπρωτεϊνών (γαλακτοαλβουμίνες, οροαλβουμίνες, ανοσοσφαιρίνες), είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι στο μητρικό γάλα, και κυρίως στο πρωτόγαλα αλλά και στο μεταβατικό, είναι παρούσες οι ανοσοσφαιρίνες IgA,(απούσες στο αγελαδινό γάλα), που σκοπό έχουν να βοηθήσουν το ακόμα αδύναμο ανοσολογικό σύστημα του νεογνού στο να εξουδετερώσει διάφορα μακρομόρια που θα μπορούσαν να εισέλθουν στον οργανισμό του από τα έξω. Όταν το μωρό τρέφεται με αγελαδινό γάλα αντί του μητρικού, η άμυνα του ανοσοποιητικού είναι χαμηλή και έτσι ο κίνδυνος από μολύνσεις και αλλεργίες είναι πολύ μεγάλος.
Το γάλα είναι το προϊόν έκκρισης των γαλακτοφόρων αδένων των θηλυκών θηλαστικών, και είναι το πρώτο διατροφικό μέσο που η φύση χαρίζει στα νεογνά οποιασδήποτε ράτσας, και έχει καθιερωθεί σαν τρόφιμο ειδικό για το κάθε είδος. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε ζώο έχει το δικό του τύπο γάλακτος. Ο όρος ''γάλα'' λοιπόν, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται άδολα και μη εξειδικευμένα, εκτός και αν κάποιος θέλει να προκαλέσει σύγχυση στο μυαλό των ανθρώπων.
Οι ''γλωσσοπλάστες'' της διαφήμισης έχουν πείσει τον κόσμο ότι το αγελαδινό γάλα είναι το ''γάλα'' γενικά σαν όρος, και θεωρείται έτσι το πληρέστερο μέσο διατροφής που διαθέτει ο άνθρωπος. Μα ούτε στον ύπνο μας δεν είναι έτσι.
Οπότε, γνωρίζοντας πως η αγελάδα παράγει το γάλα της για το μοσχάρι και όχι για τον άνθρωπο, αναρωτιέται κανείς: ''Τι μπορεί να κάνει μια μάνα όταν δεν έχει αρκετό γάλα για να θρέψει το μωρό της''; Πριν απαντήσουμε συγκεκριμένα σε αυτή την ερώτηση, θα πούμε ότι τα νεογνά δεν ανέχονται το αγελαδινό γάλα κατά την γαλουχία και ούτε κατά τον απογαλακτισμό, εξ αιτίας της έλλειψης της λακτάσης, ένζυμο υπεύθυνο να μεταβολίσει το σάκχαρο του γάλακτος, την λακτόζη. Να πούμε εδώ πως ένα 50% των ανθρώπων έχει δυσανεξία στη λακτόζη και το γνωρίζει. Και θα πρόσθετα ότι μεγάλο ποσοστό από το υπόλοιπο 50% έχουν και αυτοί την ίδια δυσανεξία, αλλά δεν το γνωρίζουν.
Τα μωρά στα οποία χορηγούνται γαλακτοκομικά και διάφορα προϊόντα ομογενοποιημένου αγελαδινού γάλακτος, αρρωσταίνουν πολύ συχνά από αλλεργίες, δυσανεξίες, παθήσεις του πεπτικού, του δέρματος, του αναπνευστικού, γιατί όπως αναφέραμε, έχουν αδύναμο ανοσολογικό σύστημα. Έχουν προβλήματα ανησυχίας, αϋπνίας, άσθματος, φαρυγγίτιδας και αμυγδαλίτιδας, γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης, και έχουν τάση να αρρωσταίνουν πολύ εύκολα.. Αυτά τα νεογνά, αντί να τραφούν με τρόπο πιο κοντινό στην ανθρώπινη φύση τους, σε λίγα χρόνια, όταν θα διαγνωστούν με ADHD, έρχονται αντιμέτωπα και με την χορήγηση ψυχοφαρμάκων!
(ADHD= Σύνδρομο έλλειψης προσοχής και υπερκινητικότητας).

ΕΛΛΕΙΨΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ, ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ανεπάρκεια στην παραγωγή γάλακτος φαίνεται ότι επικεντρώνεται στις γυναίκες που ζουν στις βιομηχανοποιημένες χώρες και στις κοινωνικά ''ανώτερες'' ομάδες των αστικών κέντρων των πόλεων. Φαίνεται ότι αυτό το φαινόμενο, εκτός λίγων εξαιρέσεων, οφείλεται στην έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τους μηχανισμούς παραγωγής γάλακτος, στην έλλειψη πίστης από τη γυναίκα ότι είναι ικανή να θηλάσει, και στην έλλειψη ψυχολογικής στήριξης σε πιθανές δυσκολίες.
Στο πόνημα ''L' alimentation infantile, bases physiologiques'', διαβάζουμε ότι στις παραδοσιακές κοινωνίες, οι γυναίκες που ζουν σε επισφαλείς συνθήκες υγιεινής, που έχουν κακή διατροφή και είναι πολύ συχνά άρρωστες, που κάνουν εξαντλητική εργασία και που έχουν τον υψηλότερο αριθμό σε γεννήσεις ελλιποβαρών παιδιών, έχουν ΟΛΕΣ γάλα σε επάρκεια. Για παράδειγμα, σε μελέτη που έγινε από το OMS, βρέθηκε ότι σε ένα δείγμα 3.898 μητέρων από την Νιγηρία και το Ζαΐρ, καμία δεν ήταν ανίκανη να παράξει γάλα.
Επίσης πρέπει να τεθεί υπ' όψιν ότι το να γεννηθείς σ' ένα περιβάλλον όσο το δυνατόν πιο φυσικό, δεν μπορεί παρά να βοηθάει στην γαλουχία και στην ανάπτυξη ενός βρέφους.
Σε μια σπουδαία όσο και άγνωστη μελέτη (''Widstrom, A.M., Ransjo-Arvidson, a.b. Et al., ''Gastric suction in healthy new-born infants), αντί να χωρίζουν τα νεογέννητα από τις μητέρες τους αμέσως μετά το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, τα άφησαν στη βάση της κοιλιάς της μητέρας. Μετά από 20 περίπου λεπτά, οι ερευνητές παρατήρησαν σε όλα τα περιστατικά την αρχή μιας σειράς κινήσεων, επαναλαμβάνω σε όλα τα νεογνά. Στην αρχή το μωρό κουνάει τα χείλη, βγάζει σάλιο και αρχίζει μια αργή ανηφορική κίνηση προς το στήθος της μητέρας. Οδηγημένο από το ένστικτο και την μυρωδιά του δέρματος που δεν πλύθηκε αμέσως με σαπούνια και αντισηπτικά, το μωρό αναγνωρίζει το δρόμο. Το κεφάλι είναι βαρύ και η μυτούλα σκουντουφλάει στην κοιλιά αρκετές φορές, μα το μικρό δεν απελπίζεται. Όταν κουράζεται, σταματάει για πολύ λίγο και μετά ξαναρχίζει. Μετά από το πολύ 20 λεπτά φτάνει στον στόχο. Βρίσκει μια ρώγα, την στριφογυρίζει και την βάζει στο στόμα του αρχίζοντας να ρουφάει. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το νεογνό κάνει όλα αυτά από μόνο του, στα πρώτα 20-30λεπτά από την γέννησή του, με την προϋπόθεση να αφεθεί στην ησυχία του μαζί με τη μαμά του. Αν το νεογνό κάνει αυτό το θηλασμό στα πρώτα 30 λεπτά από την γέννηση, στο σώμα της μάνας παράγεται οξυτοκίνη, ουσία απαραίτητη για να γίνει μια έντονη αγγειοσύσπαση που θα δώσει τέλος στην post-partum αιμορραγία αλλά και στους πόνους. Αν ενιεθεί οξυτοκίνη με σύριγγα, δεν έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα γιατί το φάρμακο δεν διασχίζει τoν αιματοεγκεφαλικό φραγμό και δεν φτάνει στον εγκέφαλο. Εξ άλλου, αυτός ο πρώτος θηλασμός διεγείρει την παραγωγή προλακτίνης, της ορμόνης που προάγει την παραγωγή γάλακτος. Ο θηλασμός από το στήθος της μάνας προάγει επίσης μια σειρά μηχανισμών που θα διευκολύνουν την επιστροφή της μήτρας στη θέση της, ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες στο μέλλον να αρρωστήσει από ινομυώματα και καρκίνο της μήτρας. Ο θηλασμός είναι άλλωστε μια εμπειρία μοναδική, όχι μόνο βιολογική αλλά και συναισθηματική, αμοιβαίας αγάπης και αποδοχής μητέρας-παιδιού. Μια μοναδική ανταλλαγή ενέργειας . Οι μητέρες που ζουν αυτή την εμπειρία δεν υποφέρουν από καταθλιπτικά post-partum συμπτώματα, επειδή αισθάνονται ότι το νεογνό τις στηρίζει, σε αυτό το δεσμό που είναι πραγματικά ανεπανάληπτος.
Τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που πάσχουν από βαριά διατροφικά νοσήματα όπως ανορεξία, βουλιμία ή παχυσαρκία, έχει αποδειχθεί ότι σαν νεογνά δεν θηλάσανε ή θηλάσανε πολύ λίγο (λιγότερο από 3 μήνες).
Η έλλειψη γάλακτος στη μητέρα μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά παθήσεων που πρέπει να ελέγξουμε, και που ευτυχώς είναι πολύ σπάνιες, όπως ο Υποθυρεοειδισμός, η Διατήρηση του πλακούντα, το Σύνδρομο Sheenan και άλλες που μπορούν να αναταχθούν πριν από την εγκυμοσύνη αφού πρέπει να γίνει ένας ενδελεχής προγεννητικός έλεγχος όπως επιβάλλεται. Συμβουλή στις μέλλουσες μητέρες να πληροφορηθούν (Lega del Latte, ITALIA, αλλά και αλλού), όπως οι σχολές Μαιευτικής, και να ετοιμαστούν για ένα ενδεχόμενο ανεπάρκειας στην παραγωγή μητρικού γάλακτος. Kαι εδώ παραθέτουμε μια λίστα από λύσεις.

1. Η πρώτη είναι να ψάξουμε (υπάρχουν ειδικοί οργανισμοί σε όλο τον κόσμο) την παλιά λύση της νταντάς. Υπάρχουν γυναίκες που παράγουν πολύ περισσότερο γάλα από αυτό που έχει ανάγκη το παιδί τους. Αυτές πρέπει να βγάλουν το παραπανίσιο γάλα από το στήθος τους για να μην έχουν πόνους και άλλες επιπλοκές. Αν εδώ σας κακοφαίνεται ότι το μωρό σας θα πάρει το γάλα μιας ''ξένης'' γυναίκας, σκεφθείτε ότι πιο ''ξένο'' δεν υπάρχει για το παιδί σας από το αγελαδινό γάλα, και κάντε κουράγιο.

2. Η δεύτερη λύση είναι εκείνη της ''Τράπεζας Μητρικού Γάλακτος''- υπάρχουν επίσης σε όλες τις χώρες του κόσμου-, που μαζεύουν το περίσσιο γάλα από μητέρες σε υπερπαραγωγή, το επεξεργάζονται τεχνολογικά ώστε να είναι ασφαλές και να έχει όλα εκείνα τα απαραίτητα για το νεογνό συστατικά, και συνήθως το διαθέτουν σε μαιευτήρια για τις ανάγκες των πρόωρων νεογνών.

3. Η τρίτη λύση είναι τo λεγόμενο ''γάλα ειδικό για την παιδική ηλικία''. Υπάρχουν 2 κατηγορίες αυτού του γάλακτος. Ζωικό και φυτικό. Το πρώτο είναι αγελαδινό γάλα επεξεργασμένο ούτως ώστε να γίνει όσο το δυνατόν πιο όμοιο με το μητρικό, μειώνοντας τα ποσοστά της καζεΐνης και των λιπιδίων και προσθέτοντας καρνιτίνη, ινοσιτόλη και άλλες ουσίες που θεωρούνται απαραίτητες για τους πρώτους 3-4 μήνες. Το φυτικό γάλα παρασκευάζεται πάντα με στόχο να είναι κοντά με το μητρικό, με πρωτεΐνες από σόγια (όχι την κίτρινη που είναι γενετικά μεταλλαγμένη), φυτικά πολυακόρεστα έλαια, μαλτοδεξτρίνες και αμίδια, αμινοξέα βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Αυτό το γάλα δεν περιέχει λακτόζη και καζεΐνη, και είναι χρήσιμο τόσο για μωρά που η μαμά τους δεν έχει γάλα, όσο και για αυτά που έχουν δυσανεξία στις πρωτεΐνες και στην λακτόζη του αγελαδινού γάλακτος.

4. Μεταξύ των θηλαστικών, όπως είδαμε στον δεύτερο πίνακα αυτού του άρθρου, το γάλα της γαϊδούρας είναι το πιο κοντινό στο μητρικό γάλα. Αν και είναι πολύ καλύτερο αυτό το γάλα από το αγελαδινό, αυτή η λύση δεν λαμβάνεται σοβαρά υπ΄ όψιν λόγω του ότι είναι αρκετά δυσεύρετο και ακριβό. Θα μπορούσε όμως να αποτελέσει μια καλή λύση.

Από τη στιγμή που το παιδί σταματάει τον θηλασμό και αρχίζει να τρώει τροφές, σταματάμε κι εμείς με το γάλα, η ίδια η φύση το έχει προβλέψει. Αυτό συμβαίνει με όλα τα θηλαστικά όλου του κόσμου. Δεν χρειάζονται πια γάλα. Πολλοί ενήλικες λένε ''α, εγώ πίνω καθημερινά τουλάχιστον ένα λίτρο γάλα'', και είναι πεπεισμένοι ότι κάνουν κάτι πολύ καλό για την υγεία τους. Αυτό είναι ένας τεράστιος μύθος που πολύ ''έξυπνα'' συντηρεί η βιομηχανία γάλακτος. Η οποία όμως κρύβει το γεγονός ότι μια αγελάδα είναι ικανή να παράξει καθημερινά όταν τρέφεται σωστά περίπου 10-15 λίτρα. Τόσα χρειάζεται για να θρέψει τα μοσχαράκια της. Σήμερα οι αγελάδες της γαλακτοβιομηχανίας παράγουν περίπου 105-110 λίτρα γάλα, δεν τρέφονται σωστά, τα μαστάρια τους είναι τεράστια και ακουμπούν το χώμα που είναι γεμάτο κάθε λογίς μικρόβια και μύκητες. Για τον λόγο αυτό πολλές φορές έχουν ανιχνευθεί στο αγελαδινό γάλα έως και 42 αντιβιοτικά και 10-15 αντιμυκητιασικά.
Είναι πολύ ενδιαφέρον εδώ να καταλάβουμε πώς έχει προκύψει αυτός ο μύθος για το γάλα. Είναι αλήθεια πως σε ακραίες περιπτώσεις όπου οι συνθήκες διαβίωσης του ανθρώπου είναι πολύ δύσκολες, ναι, το να βρει κανείς λίγο γάλα ή οτιδήποτε βρώσιμο για να μη πεθάνει από πείνα είναι σωστό. Όταν όμως μπορούμε να τραφούμε από τα αγαθά που πλουσιοπάροχα μας χαρίζει η Φύση, γιατί να βάζουμε στον οργανισμό μας κάτι που αργά ή γρήγορα θα μας επιφέρει μια σοβαρή νόσο που θα απειλήσει την υγεία μας; H σωστή διατροφή να ξέρετε ότι είναι η βάση για να έχουμε καλή υγεία, και το γάλα δεν αποτελεί σίγουρα μέρος της !
Dr. Tσιώλης Γεράσιμος
Διδάκτωρ Βιοχημείας και Επιστήμης της Διατροφής
University of Bologna-Italy 

http://www.ganopharm.com/%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%83/

ΓΝΩΡΙΜΙΑ με το GANOPHEN

ΓΝΩΡΙΜΙΑ με το GANOPHEN

( Dr. Tsiolis' formula) 

Το GANOPHEN είναι προιόν έρευνας από το RNA institute, που αποτελεί την απαρχή της GANOPHARM . Στο RNA (Reishi Nutri Activity),   εντυπωσιασμένος από τις εξαιρετικές φαρμακολογικές ιδιότητες του GANODERMA lucidum, αυτού του αρχαίου και θαυματουργού μανιταριού, γνωστού ανά την υφήλιο με το όνομα REISHI, σχεδίασα μετά από πολλές μελέτες το GANOPHEN. 

Στόχος μου ήταν να δημιουργήσω ένα σκεύασμα με συμπυκνωμένα εκχυλίσματα από Γανόδερμα βιολογικής καλλιέργειας. 

Ετσι το GANOPHEN, εμπλουτισμένο ακόμη με Σελήνιο και Ψευδάργυρο, είναι ένα συμπλήρωμα διατροφής με εξαιρετικά αποτελέσματα στην ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος αλλά και στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών. 

Συσκευασμένο σε φυτοκάψουλες των 500 mg, είναι κατάλληλο και για τους VEGAN. Τα Tριτερπένια, οι β-Γλυκάνες, το οργανικό Γερμάνιο και πάνω από 400 βιοενεργά συστατικά μεταξύ των οποίων Βιταμίνες, Ιχνοστοιχεία, Πρωτείνες, Πολυφαινόλες και πολλά άλλα σε συμπυκνωμένη μορφή, καθιστούν το GANOPHEN πολύτιμο σύμμαχο του οργανισμού μας, που τόσο ταλαιπωρείται σήμερα από τις σκληρές συνθήκες ζωής και την κακή διατροφή, καθώς επίσης και την κακή ποιότητα των πρώτων υλών που αγοράζουμε για να ετοιμάσουμε το καθημερινό μας πιάτο.

** διαβάστε τις φαρμακολογικές ιδιότητες του Γανοδέρματος στο βιβλίο του Δρ.Τσιώλη στοwww.ganodermathemiraculous.com

ANTITUMOR MUSHROOM

Experience from Ethnomedicine

Tumor diseases are one of the main causes of death worldwide. Experience from Asian and Eastern Europe countries shows that mushrooms could play an important role in prevention and treatment of cancer. Piptoporus betulinus (Bull.: Fr.) P. Karst. was used traditionally in Bohemia for the treatment of rectal cancer and stomach diseases (34). It is also known as fungus of the ‘iceman’ from the Copper Age found in 1991, who carried P. betulinus fruiting bodies attached to his clothing on his journey in the Alps.

In Eastern Europe, the fruiting bodies of I. obliquus have been used as a folk medicine for cancer and stomach diseases since the 16th or 17th century (35). Antitumor effects of several extracts and isolated compounds could be demonstrated in tumor cell systems and in animal assays (36,37). Several triterpenes and ergosterol peroxide contribute to the activity. The melanin complex of I. obliquus has high antioxidant and genoprotective effects on peroxidase-catalyzed oxidation of aminodiphenyls (38).

So called ‘immunomodulators’ (biological response modifier, immunopotentiators and immunostimulants) are the most important medicinal mushroom drugs used especially in Japan, China, Korea and other East Asian countries today. They are summarized in the following sections.

www.ncbi.nlm.nih.gov

Looking and Feeling Younger

How Supplementing with Reishi Mushrooms Can Have You Looking and Feeling Younger

by Dr. Andrea Hejtmanek, Dr. TCM

June 7, 2016

Beauty and health go hand-in-hand. The reishi mushroom shows evidence of promoting youthfulness and vitality, which makes one look and feel more attractive. In Traditional Chinese Medicine (TCM), reishi or ling zhi ("spirit plant" or "tree of life mushroom") is a well-known and highly revered medicinal polypore—a kind of wood fungus—that is purported to decrease many effects of aging. It is said to do this by entering, or aiding, 3 of the 5 major organ systems, the Heart, the Lung, and the Liver.

Reishi is thought to help the Heart system, which functions similarly to the heart in western medicine in that it circulates the blood. When the blood is moving well the complexion will be glowing and the facial color more even. If, however, the Heart functions improperly, the skin will not receive vital nutrients and it may become dry or develop broken blood vessels, possibly causing rosacea. Further, reishi is thought to help regulate sleep and to calm the spirit, so it is used for those people who have trouble sleeping from an over-active mind. Some beauty concerns arising when the body is not rejuvenated due to lack of sleep are: puffy or dark under-eye circles, uneven blotchy skin, and the formation of wrinkles. It is thought that the Heart system is in charge of manifesting a beautiful "bloom" in a person’s complexion, and because reishi enters this system directly, it can help remedy problems related to imbalances in this organ.

Reishi is also thought to help regulate the Lung organ system, whose function is to control respiration, which aids in blood flow, digestion, and the dispersing of bodily fluids. The Lung system, when functioning properly, thus helps in hydration. For the face, this means reducing the depth of wrinkles and keeping the skin soft and pliable. The Lung system also plays a role in regulating the immune system, so, by helping the Lung system, reishi can also help in preventing colds, moderating allergies, and reducing any systemic inflammation, as is the case with common skin conditions such as eczema or psoriasis.

Lastly, Reishi is thought to help in aiding the Liver system, which circulates the free flow of energy in the body, and also regulates the emotions, especially anger. If the Liver is functioning improperly, this will manifest in the skin as age spots, dry skin and hair, dark under-eye circles and photosensitivity. It is adversely affected by environmental toxins, poor quality foods, excessive alcohol consumption, and certain prescription and over the counter drugs. Reishi can therefore bolster the detoxifying capacity of the Liver, making it operate more efficiently and effectively.

Because of its wide effectiveness with several different organ systems and its purported salutary effects on vitality, youthfulness, and beauty, reishi or ling zhi has been one of the most widely prescribed herbs in Traditional Chinese Medicine.

http://www.mikei.ca/en/articles/health-and-beauty.html