Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΣΑΝ ΤΡΟΦΙΜΟ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΟ
Το μητρικό γάλα για ένα νεογνό είναι η πιο πλήρης τροφή; ΝΑΙ, πέρα για πέρα αληθινό.
Οπότε και το αγελαδινό γάλα είναι η πιο πλήρης τροφή για μικρούς και μεγάλους; OXI, είναι ένα μεγάλο ψέμα! Το αγελαδινό γάλα είναι ιδανικό για το μοσχάρι, αλλά όχι για το νεογνό του ανθρώπου, γιατί δεν περιέχει τα αναγκαία συστατικά που έχει ανάγκη το μωρό, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ
ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΓΕΛΑΔΙΝΟ ΓΑΛΑ
σε gr ανά 100 gr γάλακτος
Είδος γάλακτος Πρωτείνες Λιπίδια Σάκχαρα
------------------- ------------ -------- -----------
Πρωτόγαλα
(πρώτο μητρικό γάλα) 2,7 2,0 5,0
Μητρικό γάλα
(μεταβατικό) 1,6 2,8 6,5
Μητρικό γάλα
(ώριμο) 1,1 3,2 7,0
Αγελαδινό γάλα 3,2 3,7 4,8
** Πρωτόγαλα, 1-2 εβδομάδες μετά τον τοκετό
** Γάλα μεταβατικό, έως 2 εβδομάδες μετά τον τοκετό
** Γάλα ώριμο, μετά τις 2 πρώτες εβδομάδες από τον τοκετό
Το αγελαδινό γάλα, όπως φαίνεται στον πίνακα, σε σύγκριση με το μητρικό περιέχει λιγότερα σάκχαρα, πολλά περισσότερα λιπαρά και κυρίως τριπλάσιο αριθμό πρωτεϊνών.
Το αγελαδινό γάλα παράγεται για να τραφεί το μοσχάρι, που σε λίγες ώρες πρέπει να είναι ικανό να περπατήσει και να αναπτύξει την αναγκαία μυική μάζα. Η σωματική ανάπτυξη του μόσχου απαιτεί ακριβώς αυτή την ποσόστωση θρεπτικών συστατικών, ενώ το μωρό μας έχει ανάγκη να αναπτύξει πρωταρχικά το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (σάκχαρα), και να σεβαστεί διαφορετικούς ρυθμούς σωματικής ανάπτυξης.
Όσον αφορά τώρα στις πρωτεΐνες, στον παρακάτω πίνακα θα δούμε μια ποσοτική διαφορά μεγίστης σημασίας. Ενώ στο αγελαδινό γάλα οι καζεΐνες αποτελούν το 80% των πρωτεϊνών, στο μητρικό είναι μόλις το 35% των ολικών πρωτεϊνών.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΖΩΩΝ % σε πρωτεϊνική αξία
ΘΗΛΑΣΤΙΚΟ ΚΑΖΕΙΝΕΣ ΟΡΟΠΡΩΤΕΙΝΕΣ
----------------- -------------- ----------------------
ΓΥΝΑΙΚΑ 35 65
ΑΓΕΛΑΔΑ 80 20
ΠΡΟΒΑΤΟ 84 16
ΚΑΤΣΙΚΑ 84 16
ΓΑΙΔΟΥΡΑ 33 67
ΒΟΔΙ 60 40
Οι καζεΐνες πήζουν στο όξινο περιβάλλον του στομάχου και σχηματίζουν σύμπλοκα, που πολύ δύσκολα θα διασπασθούν από τα πρωτεολυτικά ένζυμα του νεογνού. Πράγματι η φύση προβλέπει στο πρωτόγαλα μια χαμηλή ποσόστωση πρωτεϊνών γύρω στο 2,7%, όπου οι καζεΐνες είναι σχεδόν μηδενικές, ενώ στο ώριμο μητρικό γάλα ανεβαίνουν στο 35% των πρωτεϊνών, οι οποίες συνολικά πέφτουν στο 1%. Αντίθετη είναι η κατάσταση όσον αφορά στις οροπρωτεϊνες. Με άλλα λόγια το μητρικό γάλα είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο της αγελάδας, της κατσίκας, του πρόβατου και του βοδιού, ενώ είναι σχετικά ίδιο με το γάλα της γαϊδούρας.
Μεταξύ των οροπρωτεϊνών (γαλακτοαλβουμίνες, οροαλβουμίνες, ανοσοσφαιρίνες), είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι στο μητρικό γάλα, και κυρίως στο πρωτόγαλα αλλά και στο μεταβατικό, είναι παρούσες οι ανοσοσφαιρίνες IgA,(απούσες στο αγελαδινό γάλα), που σκοπό έχουν να βοηθήσουν το ακόμα αδύναμο ανοσολογικό σύστημα του νεογνού στο να εξουδετερώσει διάφορα μακρομόρια που θα μπορούσαν να εισέλθουν στον οργανισμό του από τα έξω. Όταν το μωρό τρέφεται με αγελαδινό γάλα αντί του μητρικού, η άμυνα του ανοσοποιητικού είναι χαμηλή και έτσι ο κίνδυνος από μολύνσεις και αλλεργίες είναι πολύ μεγάλος.
Το γάλα είναι το προϊόν έκκρισης των γαλακτοφόρων αδένων των θηλυκών θηλαστικών, και είναι το πρώτο διατροφικό μέσο που η φύση χαρίζει στα νεογνά οποιασδήποτε ράτσας, και έχει καθιερωθεί σαν τρόφιμο ειδικό για το κάθε είδος. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε ζώο έχει το δικό του τύπο γάλακτος. Ο όρος ''γάλα'' λοιπόν, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται άδολα και μη εξειδικευμένα, εκτός και αν κάποιος θέλει να προκαλέσει σύγχυση στο μυαλό των ανθρώπων.
Οι ''γλωσσοπλάστες'' της διαφήμισης έχουν πείσει τον κόσμο ότι το αγελαδινό γάλα είναι το ''γάλα'' γενικά σαν όρος, και θεωρείται έτσι το πληρέστερο μέσο διατροφής που διαθέτει ο άνθρωπος. Μα ούτε στον ύπνο μας δεν είναι έτσι.
Οπότε, γνωρίζοντας πως η αγελάδα παράγει το γάλα της για το μοσχάρι και όχι για τον άνθρωπο, αναρωτιέται κανείς: ''Τι μπορεί να κάνει μια μάνα όταν δεν έχει αρκετό γάλα για να θρέψει το μωρό της''; Πριν απαντήσουμε συγκεκριμένα σε αυτή την ερώτηση, θα πούμε ότι τα νεογνά δεν ανέχονται το αγελαδινό γάλα κατά την γαλουχία και ούτε κατά τον απογαλακτισμό, εξ αιτίας της έλλειψης της λακτάσης, ένζυμο υπεύθυνο να μεταβολίσει το σάκχαρο του γάλακτος, την λακτόζη. Να πούμε εδώ πως ένα 50% των ανθρώπων έχει δυσανεξία στη λακτόζη και το γνωρίζει. Και θα πρόσθετα ότι μεγάλο ποσοστό από το υπόλοιπο 50% έχουν και αυτοί την ίδια δυσανεξία, αλλά δεν το γνωρίζουν.
Τα μωρά στα οποία χορηγούνται γαλακτοκομικά και διάφορα προϊόντα ομογενοποιημένου αγελαδινού γάλακτος, αρρωσταίνουν πολύ συχνά από αλλεργίες, δυσανεξίες, παθήσεις του πεπτικού, του δέρματος, του αναπνευστικού, γιατί όπως αναφέραμε, έχουν αδύναμο ανοσολογικό σύστημα. Έχουν προβλήματα ανησυχίας, αϋπνίας, άσθματος, φαρυγγίτιδας και αμυγδαλίτιδας, γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης, και έχουν τάση να αρρωσταίνουν πολύ εύκολα.. Αυτά τα νεογνά, αντί να τραφούν με τρόπο πιο κοντινό στην ανθρώπινη φύση τους, σε λίγα χρόνια, όταν θα διαγνωστούν με ADHD, έρχονται αντιμέτωπα και με την χορήγηση ψυχοφαρμάκων!
(ADHD= Σύνδρομο έλλειψης προσοχής και υπερκινητικότητας).
ΕΛΛΕΙΨΗ ΓΑΛΑΚΤΟΣ, ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ανεπάρκεια στην παραγωγή γάλακτος φαίνεται ότι επικεντρώνεται στις γυναίκες που ζουν στις βιομηχανοποιημένες χώρες και στις κοινωνικά ''ανώτερες'' ομάδες των αστικών κέντρων των πόλεων. Φαίνεται ότι αυτό το φαινόμενο, εκτός λίγων εξαιρέσεων, οφείλεται στην έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τους μηχανισμούς παραγωγής γάλακτος, στην έλλειψη πίστης από τη γυναίκα ότι είναι ικανή να θηλάσει, και στην έλλειψη ψυχολογικής στήριξης σε πιθανές δυσκολίες.
Στο πόνημα ''L' alimentation infantile, bases physiologiques'', διαβάζουμε ότι στις παραδοσιακές κοινωνίες, οι γυναίκες που ζουν σε επισφαλείς συνθήκες υγιεινής, που έχουν κακή διατροφή και είναι πολύ συχνά άρρωστες, που κάνουν εξαντλητική εργασία και που έχουν τον υψηλότερο αριθμό σε γεννήσεις ελλιποβαρών παιδιών, έχουν ΟΛΕΣ γάλα σε επάρκεια. Για παράδειγμα, σε μελέτη που έγινε από το OMS, βρέθηκε ότι σε ένα δείγμα 3.898 μητέρων από την Νιγηρία και το Ζαΐρ, καμία δεν ήταν ανίκανη να παράξει γάλα.
Επίσης πρέπει να τεθεί υπ' όψιν ότι το να γεννηθείς σ' ένα περιβάλλον όσο το δυνατόν πιο φυσικό, δεν μπορεί παρά να βοηθάει στην γαλουχία και στην ανάπτυξη ενός βρέφους.
Σε μια σπουδαία όσο και άγνωστη μελέτη (''Widstrom, A.M., Ransjo-Arvidson, a.b. Et al., ''Gastric suction in healthy new-born infants), αντί να χωρίζουν τα νεογέννητα από τις μητέρες τους αμέσως μετά το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, τα άφησαν στη βάση της κοιλιάς της μητέρας. Μετά από 20 περίπου λεπτά, οι ερευνητές παρατήρησαν σε όλα τα περιστατικά την αρχή μιας σειράς κινήσεων, επαναλαμβάνω σε όλα τα νεογνά. Στην αρχή το μωρό κουνάει τα χείλη, βγάζει σάλιο και αρχίζει μια αργή ανηφορική κίνηση προς το στήθος της μητέρας. Οδηγημένο από το ένστικτο και την μυρωδιά του δέρματος που δεν πλύθηκε αμέσως με σαπούνια και αντισηπτικά, το μωρό αναγνωρίζει το δρόμο. Το κεφάλι είναι βαρύ και η μυτούλα σκουντουφλάει στην κοιλιά αρκετές φορές, μα το μικρό δεν απελπίζεται. Όταν κουράζεται, σταματάει για πολύ λίγο και μετά ξαναρχίζει. Μετά από το πολύ 20 λεπτά φτάνει στον στόχο. Βρίσκει μια ρώγα, την στριφογυρίζει και την βάζει στο στόμα του αρχίζοντας να ρουφάει. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το νεογνό κάνει όλα αυτά από μόνο του, στα πρώτα 20-30λεπτά από την γέννησή του, με την προϋπόθεση να αφεθεί στην ησυχία του μαζί με τη μαμά του. Αν το νεογνό κάνει αυτό το θηλασμό στα πρώτα 30 λεπτά από την γέννηση, στο σώμα της μάνας παράγεται οξυτοκίνη, ουσία απαραίτητη για να γίνει μια έντονη αγγειοσύσπαση που θα δώσει τέλος στην post-partum αιμορραγία αλλά και στους πόνους. Αν ενιεθεί οξυτοκίνη με σύριγγα, δεν έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα γιατί το φάρμακο δεν διασχίζει τoν αιματοεγκεφαλικό φραγμό και δεν φτάνει στον εγκέφαλο. Εξ άλλου, αυτός ο πρώτος θηλασμός διεγείρει την παραγωγή προλακτίνης, της ορμόνης που προάγει την παραγωγή γάλακτος. Ο θηλασμός από το στήθος της μάνας προάγει επίσης μια σειρά μηχανισμών που θα διευκολύνουν την επιστροφή της μήτρας στη θέση της, ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες στο μέλλον να αρρωστήσει από ινομυώματα και καρκίνο της μήτρας. Ο θηλασμός είναι άλλωστε μια εμπειρία μοναδική, όχι μόνο βιολογική αλλά και συναισθηματική, αμοιβαίας αγάπης και αποδοχής μητέρας-παιδιού. Μια μοναδική ανταλλαγή ενέργειας . Οι μητέρες που ζουν αυτή την εμπειρία δεν υποφέρουν από καταθλιπτικά post-partum συμπτώματα, επειδή αισθάνονται ότι το νεογνό τις στηρίζει, σε αυτό το δεσμό που είναι πραγματικά ανεπανάληπτος.
Τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που πάσχουν από βαριά διατροφικά νοσήματα όπως ανορεξία, βουλιμία ή παχυσαρκία, έχει αποδειχθεί ότι σαν νεογνά δεν θηλάσανε ή θηλάσανε πολύ λίγο (λιγότερο από 3 μήνες).
Η έλλειψη γάλακτος στη μητέρα μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά παθήσεων που πρέπει να ελέγξουμε, και που ευτυχώς είναι πολύ σπάνιες, όπως ο Υποθυρεοειδισμός, η Διατήρηση του πλακούντα, το Σύνδρομο Sheenan και άλλες που μπορούν να αναταχθούν πριν από την εγκυμοσύνη αφού πρέπει να γίνει ένας ενδελεχής προγεννητικός έλεγχος όπως επιβάλλεται. Συμβουλή στις μέλλουσες μητέρες να πληροφορηθούν (Lega del Latte, ITALIA, αλλά και αλλού), όπως οι σχολές Μαιευτικής, και να ετοιμαστούν για ένα ενδεχόμενο ανεπάρκειας στην παραγωγή μητρικού γάλακτος. Kαι εδώ παραθέτουμε μια λίστα από λύσεις.
1. Η πρώτη είναι να ψάξουμε (υπάρχουν ειδικοί οργανισμοί σε όλο τον κόσμο) την παλιά λύση της νταντάς. Υπάρχουν γυναίκες που παράγουν πολύ περισσότερο γάλα από αυτό που έχει ανάγκη το παιδί τους. Αυτές πρέπει να βγάλουν το παραπανίσιο γάλα από το στήθος τους για να μην έχουν πόνους και άλλες επιπλοκές. Αν εδώ σας κακοφαίνεται ότι το μωρό σας θα πάρει το γάλα μιας ''ξένης'' γυναίκας, σκεφθείτε ότι πιο ''ξένο'' δεν υπάρχει για το παιδί σας από το αγελαδινό γάλα, και κάντε κουράγιο.
2. Η δεύτερη λύση είναι εκείνη της ''Τράπεζας Μητρικού Γάλακτος''- υπάρχουν επίσης σε όλες τις χώρες του κόσμου-, που μαζεύουν το περίσσιο γάλα από μητέρες σε υπερπαραγωγή, το επεξεργάζονται τεχνολογικά ώστε να είναι ασφαλές και να έχει όλα εκείνα τα απαραίτητα για το νεογνό συστατικά, και συνήθως το διαθέτουν σε μαιευτήρια για τις ανάγκες των πρόωρων νεογνών.
3. Η τρίτη λύση είναι τo λεγόμενο ''γάλα ειδικό για την παιδική ηλικία''. Υπάρχουν 2 κατηγορίες αυτού του γάλακτος. Ζωικό και φυτικό. Το πρώτο είναι αγελαδινό γάλα επεξεργασμένο ούτως ώστε να γίνει όσο το δυνατόν πιο όμοιο με το μητρικό, μειώνοντας τα ποσοστά της καζεΐνης και των λιπιδίων και προσθέτοντας καρνιτίνη, ινοσιτόλη και άλλες ουσίες που θεωρούνται απαραίτητες για τους πρώτους 3-4 μήνες. Το φυτικό γάλα παρασκευάζεται πάντα με στόχο να είναι κοντά με το μητρικό, με πρωτεΐνες από σόγια (όχι την κίτρινη που είναι γενετικά μεταλλαγμένη), φυτικά πολυακόρεστα έλαια, μαλτοδεξτρίνες και αμίδια, αμινοξέα βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Αυτό το γάλα δεν περιέχει λακτόζη και καζεΐνη, και είναι χρήσιμο τόσο για μωρά που η μαμά τους δεν έχει γάλα, όσο και για αυτά που έχουν δυσανεξία στις πρωτεΐνες και στην λακτόζη του αγελαδινού γάλακτος.
4. Μεταξύ των θηλαστικών, όπως είδαμε στον δεύτερο πίνακα αυτού του άρθρου, το γάλα της γαϊδούρας είναι το πιο κοντινό στο μητρικό γάλα. Αν και είναι πολύ καλύτερο αυτό το γάλα από το αγελαδινό, αυτή η λύση δεν λαμβάνεται σοβαρά υπ΄ όψιν λόγω του ότι είναι αρκετά δυσεύρετο και ακριβό. Θα μπορούσε όμως να αποτελέσει μια καλή λύση.
Από τη στιγμή που το παιδί σταματάει τον θηλασμό και αρχίζει να τρώει τροφές, σταματάμε κι εμείς με το γάλα, η ίδια η φύση το έχει προβλέψει. Αυτό συμβαίνει με όλα τα θηλαστικά όλου του κόσμου. Δεν χρειάζονται πια γάλα. Πολλοί ενήλικες λένε ''α, εγώ πίνω καθημερινά τουλάχιστον ένα λίτρο γάλα'', και είναι πεπεισμένοι ότι κάνουν κάτι πολύ καλό για την υγεία τους. Αυτό είναι ένας τεράστιος μύθος που πολύ ''έξυπνα'' συντηρεί η βιομηχανία γάλακτος. Η οποία όμως κρύβει το γεγονός ότι μια αγελάδα είναι ικανή να παράξει καθημερινά όταν τρέφεται σωστά περίπου 10-15 λίτρα. Τόσα χρειάζεται για να θρέψει τα μοσχαράκια της. Σήμερα οι αγελάδες της γαλακτοβιομηχανίας παράγουν περίπου 105-110 λίτρα γάλα, δεν τρέφονται σωστά, τα μαστάρια τους είναι τεράστια και ακουμπούν το χώμα που είναι γεμάτο κάθε λογίς μικρόβια και μύκητες. Για τον λόγο αυτό πολλές φορές έχουν ανιχνευθεί στο αγελαδινό γάλα έως και 42 αντιβιοτικά και 10-15 αντιμυκητιασικά.
Είναι πολύ ενδιαφέρον εδώ να καταλάβουμε πώς έχει προκύψει αυτός ο μύθος για το γάλα. Είναι αλήθεια πως σε ακραίες περιπτώσεις όπου οι συνθήκες διαβίωσης του ανθρώπου είναι πολύ δύσκολες, ναι, το να βρει κανείς λίγο γάλα ή οτιδήποτε βρώσιμο για να μη πεθάνει από πείνα είναι σωστό. Όταν όμως μπορούμε να τραφούμε από τα αγαθά που πλουσιοπάροχα μας χαρίζει η Φύση, γιατί να βάζουμε στον οργανισμό μας κάτι που αργά ή γρήγορα θα μας επιφέρει μια σοβαρή νόσο που θα απειλήσει την υγεία μας; H σωστή διατροφή να ξέρετε ότι είναι η βάση για να έχουμε καλή υγεία, και το γάλα δεν αποτελεί σίγουρα μέρος της !
Dr. Tσιώλης Γεράσιμος
Διδάκτωρ Βιοχημείας και Επιστήμης της Διατροφής
University of Bologna-Italy
http://www.ganopharm.com/%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%83/
τα ενεργά συστατικά του GANODERMA lucidum (Gl), αρχίζουν να ρυθμίζουν όλες τις λειτουργίες του οργανισμού μας. Σε αυτό το στάδιο ήδη παρατηρούμε βελτίωση στο πεπτικό μας σύστημα (δυσκοιλιότητα και δυσπεψία υποχωρούν), και η ποιότητα του ύπνου μας είναι πολύ καλύτερη. Ξυπνάμε ξεκούραστοι και έχουμε περισσότερη ενέργεια.
